“Fransa tûkesê na tîrsîne, Fransa ne rewşek wisadeye ku çavê kesekê bi tirsîne tenê nefretê radike.”

 18’ê Sibata 1958’an FLN’ê (Şervanên Xweseriyê yên Cevayîrê) ji bo çalakî bikin ji Tûnûsê hatin, Hêzên Ezmanî yên Fransayê weke mîsîleme gundê Sakîed Sîdî yê Tûsûsê bombebaran kirin. Li ser vê J.P Sartre gotina jor dibêje. Ev polîtîqaya Şîdet, talan, înkar û îmha ya Fransayê, T.C ya Kurd weke dijminê qedîm îlan kirî û dijî hemû destkeftiyên wê derdikeve tîne bîra me. Hevokê wisa xwendin wê zêdetir bê zanîn. Tiştên Tirk ji bo tirsandinê dike li Kurdistanê tenê nefretê bilind dike.

Wê demê ev nefret çiqas paya kêye? Piştî rojên Berxwedanên Parastina Cewherî ku dûbare bibe wê bê şiphe wê Serkeftinê bîne, di bîranînan de li kolalên Amedê yê bêhna Serkeftinê dihat, gotinên “lêxe gerîla lêxe Kurdistanê ava bike” bilind dibû.

Kurdên ku aciziya xwe zindî digirtin di hemû qadande derbe ser derbeyan li T.C ya faşîst dida. Rêheval Mehmed Tunç – Hacî Bîrlîk – Dayika Taybet û yên din… sedemê zindî girtina aciziya meye.

Îro meheleyên Sûrê Alîpaşa û Lalebey (Cihên Sûryaniyan jiyan dikir bi navê kevin Meheleya Ote) ku divê bi berxwedana xweya bi heybet were axiftin û xwedî dîrokek 2 hezar sale û herwiha dibin parastina UNESCO yê deye di bin navê guhertina kentsel tê xirakirin û ji bo gelê Sûrê malên xwe berdin av û elektrîkê qut dikin. Di remezana 2016’ande zilmek wisa tê kirin?  Ez wisa na bêjim ji ber ku TC ya hov hemû hovitiya xwe diyar dikir. Dijî hovitiyê li hemû qadan berxwedan mezin dibû.

60 berxwedêran, Artêşa 3. a cîhanê di hovitiya wanda ferisant.

Fermandarê efsanewî yê Berxwedana Sûrê Çiyager wisa digot: “Bi xwecihên şer dikin re em 60 ( bi jimar 60) kes bûn. Ew artêşa 3. a cîhanê nekarî bi 60 kesan re şer bike” û zêde dike “Çi dibe bila bibe wê encam bi Heybet be.”

Sûrên ku dîroka zimanê Kurdî ye, wate û berxwedanek bi hişmendî dida berxwedanê. Kerkes bû şahidê berxwedana YPS’ê û windahiya dijmin. Her dema dijmin winda dikir çeper zêde dibûn, qêrînên berxwedanê di şînatiya ezmanan de jiyana azad mizgînî dikir.