Heval

Var git Heval, Var git! Kerem eylesin seni. Arsızlaşan çocukluğum Sakın ha, sakın! Ardına bakmayasın… Bırak avuçlasın seni, Anamın tırnakları ile yeşerttiği çorak toprakları…   Durma! Var git uzak diyarlara. Girdaplardan, yasaklardan geç! Var dağlarının doruklarına selametle… Ve giderken heybende Anamın nasırlaşmış yüreği olsun Ki Unutmayasın, toprağın ana Ananın ülke olduğunu…   Olur da... Read More